Partner serwisu: 
Terminal iMonitor – ustawienia GPS, to wbrew pozorom temat rzeka. Trzeba poświęcić sporo czasu na jego poznanie, ale warto. Odwdzięczy się to podczas pracy polowej – mniej się zmęczymy i zaoszczędzimy na paliwie. Dobre rozplanowanie przejazdów, jest dla kierowania automatycznego kluczowe.
Zacznijmy od wyposażenia ciągnika Deutz-Fahr. Jak ma pracować w ramach autoprowadzenia, to musi posiadać przygotowany układ kierowniczy, antenę (odbiornik sygnału nawigacji satelitarnej), terminal i dla potrzeb najdokładniejszego sygnału o dokładności 2-3 cm, moduł komunikacyjny CTM z aktywowaną kartą eSIM.
Przed przystąpieniem do pracy wspomaganej nawigacją rolniczą należy wprowadzić do pamięci terminala maszynę, z którą ciągnik będzie pracował. Po kliknięciu w ikonę z kluczem znajdującą się w lewym dolnym pasku wyświetlacza, otworzy się okno pozwalające zapisać nowe narzędzie.
My wybraliśmy zawieszane na tylnym TUZ. Był to kultywator marki Lemken i tak został nazwany. Po kliknięciu OK i przejściu dalej, w starszych wersjach oprogramowania terminala otworzy się okno z wyborem typu modułu ECU. Zaznaczamy AutoCover, co pozwoli oznaczać obrobiony obszar pola (malować pokrycie). W nowszym software nie ma takiej potrzeby, bo wybór ten aktywowany jest automatycznie.
Kolejną czynnością jest ustawienie szerokości roboczej narzędzia. Kryje się ona pod nazwą geometria. Ustawienie domyślne wynosi 10 m. W naszym przypadku zostało zmienione na 3 m. W tym miejscu można również ustawić przesunięcie boczne w celu określenia środka pracy zagregowanego z ciągnikiem np. zestawu kosiarek – przedniej i tylnej bocznej. Pozwoli to pracować w ramach jazdy równoległej z tymi maszynami.
tyle wynosi domyślne ustawienie szerokości narzędzia zagregowanego z ciągnikiem Deutz-Fahr wyposażonym w jazdę równoległą.
Ikona z opisem pokrycie mapy modułu ECU, to kolejne zadanie do wykonania. Po jej kliknięciu zobaczymy listę z tytułem wszystkie wyzwalacze aktywacji. To one pozwalają tworzyć mapę pokrycia pola wykonaną pracą. W starszych wersjach oprogramowania terminala nie ma pozycji z nazwami Cabin Command od 1 do 5, które oznaczają sterowane elektrycznie zawory hydrauliczne. Za to zawsze są pozycje: tylny WOM, tylny podnośnik, przedni podnośnik (jeśli ciągnik posiada) oraz przedni WOM (jeśli ciągnik posiada). Domyślnie ustawione są wszystkie i jeżeli chcemy jakieś wyłączyć, to należy je wybrać i odznaczyć.
Po tych czynnościach w widoku ekranu nawigacji zobaczymy biało szary grot strzałki z zaczepioną linią. Element pierwszy symbolizuje ciągnik a drugi maszynę. W tym widoku w prawym górnym pasku klikamy w ikonę pola (zielony prostokąt z wycięciem w rogu) i tworzymy nowe pole. Możemy nadać 3 nazwy: klienta, gospodarstwa i działki.
Poniżej ikony pola znajduje się podobna ikona pozwalająca dodać zadanie do naszego narzędzia oznaczonego nazwą Lemken. Zawsze należy je dodać, co jest kolejną czynnością pozwalającą później malować pokrycie pola.
Kolejną czynnością jest ustawienie linii prowadzenia. Ikonę do ich wyboru ma z boku znak plusa. Dostępne są linie: prosta, krzywa i po okręgu. Wybraliśmy linię prostą, w której po zaznaczeniu punktu A należy przejechać minimum 15 m, aby wyznaczyć punkt B. To wystarczy do stworzenia prostej linii prowadzenia. Jest ona nieskończenie długa, do przodu i do tyłu.
Takie ustawienie pozwala już pracować w ramach kierowania automatycznego. Wystarczy jeszcze pamiętać o kliknięciu w ikonę uruchamiającą zadanie (znak odtwarzania w prawym górnym rogu monitora), co pozwoli malować pokrycie pola. Jeśli tego nie zrobimy, terminal sam podpowie, że zadanie nie jest aktywne.
Zdecydowanie lepszą opcją jest wyznaczenie granic pola. W tym celu klikamy w ikonę pola (zielony prostokąt z wycięciem w rogu) i z rozwiniętej listy możemy wybrać funkcję pozwalającą określić miejsce nagrywania granicy. Pozwala na to ikona, którą najłatwiej poznać po dwóch strzałkach skierowanych w przeciwnych kierunkach. Do wyboru jest kilka opcji, zaczynając od wyboru samego ciągnika lub strony maszyny z nim zagregowanej. Można też wprowadzić przesunięcia w: lewo, prawo lub nawet do przodu wyrażone w metrach.
W praktyce najlepiej polegać na zagregowanej z ciągnikiem maszynie i wyznaczyć granice pola za pomocą jej boku. W polu pozycja rejestrowana należy wybrać – uwaga – przód narzędzia, co tak naprawdę oznacza jego bok. Dokładnie jest to przód danego boku, bo można jeszcze wybrać tył tego boku. Ma to znaczenie dla maszyny mającej np. 10 m długości. Stąd to zamieszanie w nazewnictwie.
Po wyborze miejsca rejestrowania granicy pola wystarczy kliknąć w przycisk nagrywania (czerwona kropka na niebieskim tle) i można rozpocząć jazdę po obwodzie pola.
Przed dojechaniem do pierwszego rogu pola można włączyć pauzę (kliknięcie w to samo miejsce, co nagrywanie) i po wykonaniu skrętu oraz cofnięcia ciągnikiem, ponownie złączyć nagrywanie w miejscu początku przejazdu przy drugiej granicy pola. System sam połączy linie i uzyskamy kąt odpowiadający narożnikowi pola np. kąt prosty. Można też przejechać róg pola po łuku i dokładnie taki zostanie zarejestrowany.
Na koniec wystarczy kliknąć w ikonkę na zielonym tle ze znakiem akceptacji i pole zostaje zapisane w pamięci systemu. Pozwala to korzystać z niego również w przyszłości. Znajdując się blisko takiego pola, system sam zapyta, czy zamierzamy z niego skorzystać. Wtedy wystarczy zaakceptować i gotowe, możemy na nim pracować w ramach kierowania automatycznego oraz zapisywać zadanie w pamięci.
Mając ciągnik Deutz-Fahr z terminalem iMonitor należy pamiętać o sprawdzeniu, czy wszystkie opcje związane z jazdą równoległą są włączone. W tym celu klikamy w ikonę z kluczem, następnie w napisy funkcje i prowadzenie. Jedną z takich funkcji jest kierowanie granicą. Po jej włączeniu pojawi się ikona pod wspomnianym znakiem plusa służącym do wyboru linii prowadzenia. Jej aktywacja wytycza linie prowadzenia wokół granic pola.
Po załączeniu autoprowadzenia, w czasie jazdy dodajemy nową linię prowadzenia, prostą lub krzywą. Zostanie ona wytyczona idealnie od tej granicznej dla pola, po której jedziemy. Należy ją zapisać i nadać jej nazwę. Będzie to linia do jazdy po dłuższym boku pola. Jadąc po uwrociu warto stworzyć kolejną linię prowadzenia i nazwać jako np. poprzeczniak.
– Do przełączania się pomiędzy liniami prowadzenia służy ikona ze strzałkami narysowanymi na obwodzie okręgu. Znajduje się ona na pasku wyboru pod ikoną kierowania granicą. Polecam jednak stworzenie dla niej skrótu ekranowego. Po kliknięciu w ikonę, na lewym pasku wyboru terminala uniwersalnego z napisami AUX i TIM na czarnym tle, pojawi się widok pozwalający go zapisać. Klikniecie w ikonę z ponumerowanymi trzema strzałkami otworzy okno konfiguracji wyboru skrótów. Wybieramy skrót opisany jako linie prowadzenia w ramach cyklu i zapisujemy klikając w ikonę dysku. Następnie ze skrótów T1, T2 i T3 wybieramy jeden i potwierdzamy klikając dwa razy, w napis OK i znak akceptacji. Dzięki temu ikona ze strzałkami narysowanymi na obwodzie okręgu pojawi się na dolnym pasku wyświetlacza obok ikony załączania autoprowadzenia – wyjaśnia Rafał Jarmuł, specjalista produktowy SDF Polska.
Ustawienie granic pola jest również niezbędne do pracy ciągnika w ramach kontroli sekcji. O tej możliwości terminala iMonitor napiszemy w kolejnym artykule. Podamy również instruktaż przypisywania przyciskom na dwóch joystickach ciągnika, jego wybranych funkcji lub zagregowanej z nim maszyny ISOBUS.
