Partner serwisu: 
Firma Claas intensywnie pracuje nad różnymi koncepcjami zrównoważonych technologii napędowych. Znaczącym krokiem w tym kierunku jest dopuszczenie do stosowania uwodornionych olejów roślinnych, znanych również jako Hydrotreated Vegetable Oils (HVO), dla wszystkich maszyn rolniczych spełniającym najnowsza normę emisji spalin (Stage V). Dzięki temu maszyny w przyszłości będą mogły być zasilane tym zrównoważonym, płynnym biopaliwem generacji drugiej.
Czytaj dalej
W rolnictwie jako źródło energii dla mobilnych maszyn roboczych dominują oleje napędowe. Jednocześnie cele klimatyczne wymagają stworzenia alternatyw dla paliw kopalnych. Stopniowe odchodzenie od paliw kopalnych w procesach produkcji rolnej i technologii rolniczej jest zatem konieczne pod wieloma względami i będzie kształtować rozwój przyszłych wariantów napędu. Będzie ono miało odpowiednie znaczenie w praktyce tylko dzięki odpowiednim ramom politycznym.
Choć w niskich zakresach mocy napęd akumulatorowy oferuje konkretne korzyści, to wraz ze wzrostem zapotrzebowania na moc i energię również ta technologia osiąga swoje granice. Przykładowo sieczkarnia Jaguar z napędem akumulatorowym przy porównywalnej mocy i zasięgu byłaby dziś co najmniej dwa razy większa i dwa razy cięższa od aktualnego modelu z silnikiem spalinowym i płynnym paliwem.
Paliwa gazowe, takie jak metan czy wodór również nie są doskonałe i mają swoje istotne wady związane z ich gęstością, a co za tym idzie z koniecznością magazynowania energii.
– Claas już od dłuższego czasu opowiada się za otwarciem na nowe technologie, gdyż dla szeroko zakrojonego odejścia od paliw kopalnych w sektorze rolnym należy rozważyć szeroką gamę rozwiązań z uwzględnieniem ich dostępności i opłacalności – wyjaśnia Patrick Ahlbrand z Działu Strategii Produktowej Claas.
Zdaniem Ahlbranda przy lekkich pracach polowych lub w pracach komunalnych realną alternatywą będą w przyszłości napędy akumulatorowe. Niemniej jednak dla maszyn żniwnych i dużych ciągników o mocy od 150 KM nawet w perspektywie długoterminowej nie istnieje natomiast realna alternatywa dla zrównoważonych paliw płynnych.
Od 1 października 2023 r. kombajny i ciągniki laas z Harsewinkel i Le Mans spełniające aktualną normę emisji spalin Stage V są dopuszczone do użytku z HVO (Hydrotreated Vegetable Oil). Ponadto wszystkie maszyny są fabrycznie napełniane paliwem w 90 proc. neutralnym dla klimatu.
HVO (ang. Hydrogenated Vegetable Oil) to uwodorniony (utwardzony) olej roślinny powstający głównie ze zużytych olejów spożywczych. HVO uznawane jest za biopaliwo generacji drugiej – pierwszej jest FAME (ang. Fatty Acid Methyl Esters), czyli estry metylowe kwasów tłuszczowych zawarte np. w oleju rzepakowym.
Działanie to pozwoli zaoszczędzić 2500 ton CO2 rocznie. W ten sposób zdaniem przedstawicieli Claasa oba zakłady produkcyjne już dziś mogą aktywnie przyczyniać się do ochrony klimatu.
W porównaniu z innymi technologiami i paliwami stosowanie HVO oferuje szereg korzyści. Tym samym paliwo to nie wymaga ani konwersji maszyn z normą Stage V, ani wymiany maszyny. Wystarczy zatankować do niej HVO i korzystać z maszyny bez ograniczeń, dokładnie tak jak wcześniej, gdy była ona zasilania olejem napędowym.
Ponadto istniejące stacje paliw na terenie gospodarstw mogą być nadal używane bez konieczności przebudowy lub modernizacji, co jest szczególnie korzystne dla rolników i przedsiębiorstw usług rolniczych. Ponieważ właściwości paliwa są porównywalne z paliwami kopalnymi, nie ma znaczących strat pod względem wydajności, okresu użytkowania, zużycia lub trwałości.
HVO może być stosowany w czystej postaci (HVO100), a także mieszany w dowolnym stosunku z konwencjonalnym olejem napędowym jako paliwo typu drop-in.
W przypadku stosowania HVO100 emisja CO2 w całym cyklu życia może zostać zmniejszona nawet o 90 proc. w porównaniu z paliwem kopalnym, jakim jest olej napędowy. Jednocześnie podczas spalania emitowana jest mniejsza ilość tlenków azotu i cząstek stałych. Co więcej, dzięki wykorzystaniu odpadów i pozostałości jako bazy surowcowej, do produkcji paliwa nie trzeba wytwarzać dodatkowych olejów roślinnych, co minimalizuje konkurencję z sektorem spożywczym.
Do produkcji HVO oprócz olejów roślinnych wykorzystuje się głównie odpady i pozostałości, w tym przede wszystkim zużyty olej spożywczy i tłuszcze zwierzęce. W dalszym procesie produkcji surowce biogeniczne w procesie reakcji z niewielką ilością wodoru (uwodornienie) są przekształcane w węglowodory.
W procesie tym właściwości olejów roślinnych są dostosowywane do paliw kopalnych, dzięki czemu mogą być wykorzystywane w mobilnych maszynach roboczych jako źródło energii stanowiące substytut oleju napędowego.
W wielu krajach paliwo to jest już powszechnie dostępne na stacjach benzynowych w czystej postaci HVO100 lub jako domieszka do konwencjonalnego oleju napędowego. W niektórych krajach sprzedaż HVO100 jest natomiast jak dotąd możliwa jedynie w ramach zamkniętych grup użytkowników, jak na przykład zakładowe stacje paliw.
Międzynarodowe wysiłki zmierzają jednak do tego, że HVO100 będzie wkrótce dostępny we wszystkich krajach zgodnie z normą paliwową DIN EN 15940 (parafinowy olej napędowy z procesów syntezy lub uwodornienia).
