Partner serwisu: 
Horsch w ramach 4 bloków uprawy gleby, prowadzi doświadczenia od roku 1997. – Każdy rząd poprzeczny symuluje wieloczłonowy płodozmian składający się z pszenicy, kukurydzy, rzepaku i w zależności od presji traw i chorób, roślin bobiku lub grochu – informuje firma Horsch.
Uprawa gleby w rzędzie pierwszym oparta jest na klasycznej orce. W drugim glebę spulchnia się na głębokość ok. 20 cm za pomocą kultywatora Horsch Tiger. Rząd trzeci traktowany jest agregatami Horsch Terrano lub Horsch Cruiser, które pracują na głębokości wynoszącej ok. 10 cm. Najmniej zabiegów wykonuje się w rzędzie czwartym, bo tutaj stosowany jest siew bezpośredni (no-till) agregatem Horsch Avatar.
– Warunki siewu oraz uprawy przygotowawcze przebiegły w warunkach mokrych i zmiennych. Kapilarność była często niszczona przez uprawę gleby, a zbyt krótkie okna czasowe prowadziły do tworzenia się w bruździe siewnej warstw mazistych, co prowadziło do trudnego ukorzeniania się wielu nasion. Po siewie we wrześniu nastąpiła faza suszy, co sprawiło, że wiele łanów w regionie zaczęło wschodzić dopiero na początku października. Zatem rolnikom trudno było wybrać pomiędzy „złym siewem” a decyzją o tym, by „w ogóle nie siać” – czytamy w komunikacie prasowym.
Horsch na swoich poletkach doświadczalnych wysiał rzepak pod koniec sierpnia 2023 r., w stosunkowo krótkim czasie pomiędzy deszczami. Liczba nasion trafiających na metr kwadratowy wynosiła 35. Pole numer 1 obsiano po orce siewnikiem z broną wirnikową w rozstawie rzędów 15 cm. Na polach numer 2 i 3 do siewu użyto siewnika Pronto DC ze zintegrowaną talerzówką i rozstawem rzędów 15 cm. Na polu numer 4 siew przeprowadzono maszyną Avatar SD, w której rozstaw rzędów wynosił 16,7 cm. Dodatkowo na osobnej działce przeprowadzono siew rzepaku maszyną Horsch Focus w ramach uprawy pasowej.
– Na poletku po uprawie płużnej dobrze rozgałęziona roślina z mocnym pędem głównym nie wskazuje na niedobór składników odżywczych. Średnica szyjki korzenia jest do zaakceptowania. Gwałtowne zapadnięcie się średnicy szyjki korzeniowej następuje na głębokość 4-5 cm, bezpośrednio na głębokości brony wirnikowej. Co prawda, niektórym mniejszym korzeniom udało się dotrzeć głębiej, jednak wyraźnie widać tutaj warstwę mazi utworzoną przez obracające się zęby brony wirnikowej. W tym przypadku brona wirnikowa nie była w stanie przeciwdziałać strukturze gleby zniszczonej przez pług – informuje firma Horsch.
– Na drugim polu również widoczna jest mokra uprawa z zeszłego roku. Ze względu na większy, buforujący udział mulczu w górnej warstwie oraz mniejszą aktywną ingerencję części uprawowej siewnika – talerzówka (w porównaniu z broną wirnikową), mechaniczna „bariera”, czy inaczej mówiąc horyzont zakłócający, nie jest tak wyraźny jak na poletku nr 1, ale nadal pozostaje widoczny. Co prawda korzeń palowy mógł osiągnąć większą głębokość, jednak jego wzrost jest również ograniczony. Wyraźnie dowodzi to tego, że nie można lekceważyć ryzyka związanego z powstaniem warstw mazistych i zagęszczeń w wyniku stosowania w mokrych warunkach bron talerzowych – informuje firma Horsch.
– Ze względu na stosunkowo płytką uprawę o maksymalnej głębokości 10 cm korzenie w luźnej warstwie bardzo dobrze się rozwinęły. Również szyjka korzenia wykazuje tutaj znaczne zgrubienie. Nagła późniejsza zmiana na silnie rozgałęziony, filigranowy system korzeniowy sugeruje, że w tym obszarze było zagęszczenie, które zostało obrośnięte dookoła lub które przebił korzeń. Nie ma jednak wyraźnego korzenia palowego, co jest typowe dla rzepaku. Można raczej mówić o wielu korzeniach drugiego rzędu – informuje firma Horsch.
– Na poletku, gdzie sieje się w siewie bezpośrednim, rozwój roślin jest zazwyczaj opóźniony o około dwa tygodnie w porównaniu z działkami uprawianymi na przykład na głębokości 20 cm. Powodem tego jest wolniejsze nagrzewanie się gleby wiosną. To wolniejsze ocieplenie wynika z dwóch czynników. Pierwszym jest pokrycie gleby materiałem organicznym, co znacznie ogranicza jej nagrzewanie się ze względu na odbicia promieni słonecznych. Drugim czynnikiem jest gęstość gleby. Ze względu na brak spulchniania gleby wymiana gazowa jest utrudniona, a co za tym idzie także ciepłego i zimnego powietrza. Mimo że temperatura gleby na działce bezorkowej jest niższa niż na poletkach uprawianych, rzepak wykształcił wyraźny korzeń palowy. Można to wytłumaczyć faktem, że chociaż gleba jest tutaj gęstsza niż na poletkach uprawnych, to jednak nie wykazuje gwałtownych zmian – informuje firma Horsch.
– W całościowym zestawieniu najlepiej wypadł rzepak wysiany Focusem. Korzeń palowy jest tutaj dobrze rozwinięty, a szyjka korzenia o średnicy 3 – 4 cm wykazuje dobrą wielkość. Masa korzeni jest całkiem dobrze rozłożona, chociaż pożądana byłaby większa ich liczba w głębszej warstwie. Brak korzeni na głębokości można przypisać bardzo zimnej i wilgotnej pogodzie – informuje firma Horsch.
Reasumując, wiosną 2024 r. wszystkie pięć poletek sprawia dobre wrażenie. Wpływ na to miały spore opady deszczu. Ciekawe, co się wydarzy na początku lata, gdy nadejdą zapowiadane susze. W tym okresie decyduje się poziom masy 1000 ziaren, który ma duży wpływ na plon. Właśnie w czasie stresu roślin spowodowanego brakiem wody, wielkość i rozkład korzeni zadecyduje o plonie rzepaku.
– Z analizy korzeni wynika, że w miarę możliwości należy unikać powstawania warstw mazistych w bruździe siewnej, zarówno pionowych, jak i poziomych, a także zagęszczeń gleby. W latach, w których gleba jest zbyt wilgotna, siew bezpośredni może mieć tę zaletę, że w bruździe siewnej nie tworzą się dodatkowe warstwy zakłócające, dzięki czemu może nastąpić równomierny rozwój korzeni – czytamy w komunikacie prasowym.
